Datacenters in 2041?
21 oktober 2015, dé dag waar Marty McFly en Doctor Emmett Brown in Back to the Future II naartoe reisden, is inmiddels geschiedenis. In de legendarische film uit 1989 zien we naast vliegende auto’s en zelfstrikkende veters ook technologische snufjes die wel werkelijkheid zijn geworden, zoals spraakgestuurde computers, flatscreens, tablets, slimme brillen en betalen met je vingerafdruk.
Wat zou het heerlijk zijn als we het datacenter van 21 oktober 2041 konden voorspellen, en dan het liefst met een nog grotere nauwkeurigheid dan waarmee de schrijvers van Back to the Future II hun voorspellingen deden.
Toekomstvast?
Iedereen die al eens de sleutels van zijn gloednieuwe, state-of-the-art datacenter in ontvangst heeft mogen nemen, weet dat het voorspellen van de datacentertoekomst onbegonnen werk is. Dat toekomstvaste datacenter blijkt al snel niet zo toekomstvast te zijn en is na tien jaar gewoon zwaar verouderd.
Dit gebrek aan toekomstvastheid is overigens niet zo verwonderlijk als je bedenkt onder welke grote veranderingen datacenters gebukt gaan. Zo was het tien jaar geleden nog moeilijk voor te stellen dat we in 2015 per dag 45 triljoen gigabyte aan data zouden verwerken en per minuut 300 uur aan video, en dat het datacenter steeds vaker een onderdeel zou zijn van een ‘hybride topologie’ waarin een deel van de databewerking in de cloud wordt afgehandeld.
Datacenter van de toekomst
Hoe zorgen we er toch voor dat het datacenter dat we in 2016 openen ook echt toekomstvast is zodat het in 2026 nog moeiteloos mee kan komen? Daarvoor moet het datacenter niet alleen zijn voorbereid op nieuwe, nu nog onbekende technologieën, maar ook goed scoren op gebieden als energie-efficiëntie, schaalbaarheid en kostenefficiëntie. En daar zijn volgens mij - naast een toekomstvisie - minimaal drie zaken voor nodig:
- Inzicht
Inzicht in het datacenter is cruciaal. De onderlinge afhankelijkheden tussen datacentercomponenten zoals power, beschikbare ruimte, het netwerk en de koeling moeten inzichtelijk zijn om de impact te kunnen inschatten van bijvoorbeeld het uitrollen van een nieuwe technologie of van een plotselinge groei in de hoeveelheid data. Dit inzicht is alleen te verkrijgen met een Data Center Infrastructure Management-oplossing die alle informatiebronnen met elkaar verbindt en zorgt voor een ‘single point of management’ voor bijvoorbeeld power, koeling en assets. Als het datacenter deel uitmaakt van een hybride topologie bevordert DCIM ook de afstemming van interne en externe procedures door silo’s in de procesgang weg te nemen.
- Modulariteit
Om een sterke, onverwachte groei van de hoeveelheid data op te kunnen vangen, is een modulair datacenter nodig waarvan de capaciteit eenvoudig is uit te breiden. Om een betere schaalbaarheid te realiseren, worden steeds vaker ‘voorgefabriceerde, modulaire datacentermodules’ ingezet; volgens onderzoek van IDC Research uit 2014 heeft zelfs dertig procent van de datacentereigenaren plannen om een modulaire, ‘prefab’ oplossing in te gaan zetten. Een voorbeeld van zo’n oplossing is het ‘Data Center on Demand’ van CommScope dat door het gebruik van standaard ‘bouwblokken’ snel is uit te breiden. Technologieën zoals SmartAir en DynamicBuild zorgen voor een hoge energie-efficiëntie en een ‘Capacity on Demand’.
- Een solide basis
Uiteindelijk heeft ook de allernieuwste technologie een connectie nodig, of dat nu is via een glasvezel- of koperverbinding. Een toekomstvast datacenter moet dan ook een ‘fundering’ bieden die is voorbereid op toekomstige ontwikkelingen zoals snelheden op 40 en 100 G. Op deze fundering moet ook alles kunnen ‘landen’, van datacentermodules, sensoren en DCIM-oplossingen tot aan de nieuwste technologieën die op 21 oktober 2041 opduiken.
Als we deze drie uitgangspunten in acht nemen, dan kunnen we misschien komend jaar al de sleutels in ontvangst nemen van ons toekomstvaste datacenter, dat zo toekomstvast is dat het op 21 oktober 2041 nog op een bescheiden applausje kan rekenen.
Rogier den Boer is DCIM Sales Manager Europe bij CommScope