Datacenters in modules: de taart in stukken
Vandaag de dag zijn er vele aanbieders van modulaire datacenters. Vergelijk het met een stuk taart kopen in plaats van de hele taart.
Waarom nu deze aandacht voor het modulaire DC? Waarom denken de aanbieders dat daar vandaag behoefte aan is en niet 10 jaar geleden? Wat zijn de redenen vandaag om modulair te gaan? Ik heb er wel een paar voor u: hoge opstartinvestering van elk DC, DC klanten tekenen pas als het nieuwe DC klaar is, de banken zijn veel kritischer om te ‘lenen’, bouwtijd van een DC van 2 jaar is te lang voor de IT-klanten, nieuwe DC technologie is gewenst door de klant…
Mijn aanname: de startinvestering van een nieuw DC kost altijd nog 40% van de eindinvestering ex grond. Al heel lang wordt het DC ontworpen met een technisch (dus financieel) groeiplan. Maar het lukt niet om tot bijvoorbeeld 10% te komen. Met een bouwtijd van 2 jaar van vergunning tot en met oplevering tekent geen enkele IT-klant. Wie kan en wil zo ver in de toekomst kijken? Russisch roulette noem ik het altijd maar: mega investering en geen enkel klantcontract? Kunnen we wel klagen over de banken, maar geef ze ongelijk. Gekkigheid. Hoezo businesscase…?
Vroeger deden de banken en andere investeerders het wel, toen was DC een enorme groeimarkt en diegene die de vierkante meters had ‘kreeg’ de klant. Dat is voorbij. Helemaal. DC is een commodity geworden en er zijn vandaag genoeg m2 beschikbaar. Het ‘vollopen’ van een DC in de schaarste is niet meer. Rackprijs staat onder druk hoor ik. Als je propositie van een DC ‘vervallen’ is tot rackprijs, dan is het DC gemeengoed geworden.
En de IT-klant wil steeds meer, die wil terecht geholpen worden in zijn behoefte. Dus het ‘kopen’ van de een module met uiteraard de nieuwste technologie, op ‘maat’ en snel is gewenst. Dat ‘beloven’ de modules. De taartpunt dekt de behoefte helemaal. Dat is logisch.
Ik heb vele modules bekeken en mij viel een ding op. Het formaat. Praktisch alle taartpunten zijn gebaseerd op de containermaat, zoals iedereen die kent.
Het is logisch hiervoor te kiezen, want de geprefabriceerde taartpunten moeten wel snel vervoerd worden naar de klant. Ze komen ook uit alle delen van de wereld en zijn inzetbaar in alle windstreken. Global solution for all…
Wat ik me toen afvroeg was: zijn de taartpunten nog steeds van dezelfde DC-taart? Smaakt deze hetzelfde? Voor de dc-operator en investeerder is de taart heerlijk denk ik. Betaal misschien iets meer voor een punt appeltaart, maar een hele hoef ik gelukkig niet in te investeren… een perfecte oplossing. Maar hoe zit het met de IT-klant? Hoe vindt deze de aangeboden taartpunten smaken?
Hmmm… Ik ga het ze vragen. Misschien later wel een DC olliebollentest in het AD…
Mees Lodder, WCoolIT