Blog Datacenter Organisation: Marco Wenzkowski over apparatuur vervangen bij ‘End-of-life Fase’

Als we naar de geschiedenis van datacenters kijken, zien we dat ze op twee manieren tot stand gekomen zijn. Allereerst ontstonden er datacenters toen grotere bedrijven met een eigen ‘Main Equipment Room’ (MER) apparatuur gingen gebruiken waaraan hogere eisen werden gesteld dan aan de oudere ruimten. De hogere eisen waren met name gebaseerd op meer behoefte aan stroom en koeling voor de IT-apparatuur.

Daarnaast ontstonden eind jaren 90 de commerciële datacenters. Deze datacenters sprongen handig in op de vraag vanuit de markt om niet meer zelf de IT-apparatuur in huis te hebben, maar om deze te outsourcen. De grotere housing partijen kennen vanuit deze tijd hun oorsprong.

De eerste datacenters in de vorm zoals we deze nu kennen, stammen dus uit eind jaren 90. Dit betekent dat de technische apparatuur, zoals de koeling en stroomvoorziening in het datacenter nu ongeveer 15 jaar oud is. Wetende dat deze apparatuur technisch en financieel is afgeschreven, ontstaat hiervoor een vervangingsbehoefte.

Financieel gezien is dat niet z’n groot probleem, de apparatuur is toch al technisch en financieel afgeschreven. Maar hoe ga je de apparatuur in een ‘live datacenter’ vervangen zonder onderbreking van de stroom en koeling voor de IT-apparatuur?

Ik krijg de laatste tijd frequent vragen van opdrachtgevers of wij hen kunnen helpen om de bestaande apparatuur te vervangen. We bespeuren een grote terughoudendheid bij opdrachtgevers op dit onderwerp die meestal gevoed wordt door onzekerheid en angst. Logisch, want het vervangen van apparatuur in een live datacenter is per slot van rekening niet niks. Deze werkzaamheden vereisen hele andere competenties van adviseurs en installateurs dan het bouwen van een nieuw ‘green field’ datacenter.

De verschillen zitten op enkele punten:

1. Inventarisatie van de bestaande installatie. Op het moment dat een bestaande installatie vervangen moet worden, is het van groot belang dat de actuele situatie goed in beeld wordt gebracht. Daarbij dienen actuele knelpunten in de installaties kenbaar te zijn (te weinig vermogen, te veel geluidproductie of iets dergelijks) die opgelost moeten worden in het nieuwe ontwerp.
2. Risico analyse en beheersmaatregelen. Werkzaamheden aan de stroom- en koelinstallatie in een datacenter kunnen nooit uitgevoerd worden zonder een bepaalde vorm van risico’s. Om deze risico’s goed in kaart te brengen dienen deze gekwantificeerd en geclassificeerd te worden. Op basis van deze classificaties wordt bepaald of een beheersmaatregel al dan niet noodzakelijk is.
3. De volgorde van de uitvoering. Daar waar we bij een ‘greenfield’ project werkzaamheden parallel kunnen uitvoeren, onder meer het installeren van de verschillende installaties, worden de werkzaamheden bij een renovatieproject meestal achtereenvolgens uitgevoerd. De reden hiervoor is de beheersing van de risico’s die gepaard gaan met het vervangen van apparatuur en de beschikbaarheid van componenten om het datacenter te blijven faciliteren tijdens de renovatie. Op het moment dat er bijvoorbeeld in een koelcentrale vier koelmachines staan opgesteld, waarvan er drie nodig zijn voor de koeling van het datacenter en de vierde is de redundante machine (N+1), zullen er niet twee machines tegelijkertijd vervangen kunnen worden omdat er anders te weinig koeling voor het datacenter over blijft.

Samenvattend; vervangingsprojecten uitvoeren aan de technische installaties in een datacenter lijkt eenvoudig, maar er zitten altijd haken en ogen aan die absoluut herkend moeten worden om de risico’s te beheersen. Goede kennis van de techniek en beheersen van de risico’s zijn de pijlers voor een succesvol project.

Marco Wenzkowski is Consultant Mission Critical Facilities bij Royal HaskoningDHV